Karabinek HK416

Edytuj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
HK416
Ilustracja
Heckler & Koch HK416N
Państwo

  Niemcy

Projektant

Ernst Mauch

Producent

Heckler & Koch

Rodzaj

Karabinek automatyczny

Historia
Produkcja

2005 – do chwili obecnej

Dane techniczne
Kaliber

5,56 mm

Nabój

5,56 mm NATO

Magazynek

łukowy, 30 nab.

Wymiary
Długość

686/785 mm (D10RS)
788/886 mm (D145RS)

Długość lufy

267 mm (D10RS)
368 mm (D145RS)

Masa
broni

3,31 kg (D10RS)
3,5 kg (D145RS)

Inne
Szybkostrzelność teoretyczna

700–900 strz/min

HK416 – niemiecki karabinek automatyczny powstały jako modyfikacja amerykańskich karabinów z rodziny AR-15/M16, poprzez zastosowanie odmiennego układu gazowego (zwiększającego bezawaryjność broni).

Historia[ edytuj | edytuj kod]

HK416 powstał w wyniku zapotrzebowania amerykańskich sił zbrojnych na broń będącą konstrukcyjnie bliźniaczą do karabinów i karabinków powstałych na bazie Colt AR15/M16 (np. M16, M4), jednak o zwiększonej bezawaryjności. Zasadnicza modernizacja polega na wymianie układu gazowego skonstruowanego przez Eugene'a Stonera (odprowadzanie gazów bezpośrednio na suwadło) na układ podobny do tego, jaki zastosowano w H&K G36, czyli mechanizm z odprowadzaniem gazów z tłokiem i komorą gazową. Dzięki tym zmianom broń zyskała na bezawaryjności i zwiększyła się jej odporność na trudne warunki atmosferyczne. Określana jest jako broń, która łączy główne zalety karabinów rodziny M16 i AK [1]. Część źródeł wywodzi oznaczenie 416 od zbitki M4 i M16 [1].

W 2008 roku podjęto decyzję, że HK416 w wersjach HK416D10RS i HK416D145RS staną się podstawową bronią długą komandosów SZ RP z polskiej jednostki specjalnej GROM. Zastąpią broń: M4, Bushmaster XM15E2S M4A3 i KAC SR-16 Carbine [2]. Broń ta znalazła się również na wyposażeniu żołnierzy – Jednostki Wojskowej Komandosów, Jednostki wojskowej AGAT, Jednostki Wojskowej NIL oraz policjantów Wydziału Specjalnego CBŚ, Biura Operacji Antyterrorystycznych (BOA) KGP oraz funkcjonariuszy CBA [3]. Intensywna eksploatacja w jednostce Grom, dzięki współpracy z producentem, przyczyniła się do ulepszania broni [1].

Używane m.in. przez Francję od 2007 roku (ok. 2500 sztuk) dla sił specjalnych na potrzeby misji w Afganistanie [4].

Obecnie produkowane są wersje D10RS, D145RS i D165RS różniące się długością lufy. HK416 stał się także bazą do opracowania karabinu automatycznego HK417 zasilanego silniejszą amunicją karabinową ( 7,62 mm NATO). Oprócz kompletnych karabinków HK416 sprzedawana jest także sama komora zamkowa z mechanizmami, wykorzystywana do zastępowania oryginalnych części w już wyprodukowanych M16 i pochodnych.

Przypisy[ edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Paweł Moszner. Nowe karabinki HK416 w Straży Granicznej. „Raport – Wojsko Technika Obronność”. Nr 04/2023, s. 31-32, 2023. Agencja Lotnicza Altair. ISSN  1429-270x. 
  2. Remigiusz Wilk. Nowe gromy GROM. „Raport-wto”. 4, s. 40-44, 2008. ISSN  1644-339X. 
  3. Przetarg na dostawę amunicji, nr 12/ZP/CBA/2011, w specyfikacji wymieniono karabinek HK416
  4. Remigiusz Wilk, Eurosatory pod znakiem następcy FAMAS-a, "Broń i Amunicja" nr 03/2014, s. 19-20

Bibliografia[ edytuj | edytuj kod]

  • Bogusław Trzaskała, Remigiusz Wilk. HK416 – M4 po modernizacji. „Broń i amunicja”. 4, s. 18-22, 2006. ISSN  1429-270X. 

Linki zewnętrzne[ edytuj | edytuj kod]

  • Opis karabinka HK416 na stronie producenta
Źródło: „ https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Karabinek_HK416&oldid=73670833”