คุณคิดว่า การอบรมที่ดีควรมี “รูปร่างหน้าตา” ยังไง?

ติ๊กต็อก
ติ๊กต็อก
…

นึกยากนิดนึงใช่ไหมครับ

ระหว่างที่คุณกำลังนึก ขอผมเล่าเรื่องนึงให้ฟังไปพลางๆ …

เมื่อสามเดือนก่อน จู่ๆโทรศัพท์ของผมก็สั่น ปลายทางที่ทำให้สั่นบอกว่าโทรจากธนาคารไอซีบีซี ตอนนั้นผมได้ยินไม่ชัด เข้าใจผิดคิดว่าเป็นธนาคาร HSBC

เจ้าของสายแนะนำตัวว่าชื่อคุณดาว ขอเชิญผมเป็นวิทยากรอบรมให้กับพนักงาน

หลังจากคุยกันสักพักจึงคิดว่าคอร์ส Excel In Essence น่าจะตรงกับความต้องการมากที่สุด ก็นัดแนะกันว่าจะอบรมวันอังคารที่ 29 ตุลาคม 2019 เวลา 9:00 – 17:00 น.

ก่อนวางสาย คุณดาวแจ้งว่าพนักงานบางคนพื้นฐานไม่ค่อยดี ควรให้พนักงานเตรียมตัวอะไรล่วงหน้าไหม ผมบอกว่าไม่เป็นไร คอร์สนี้เป็นคอร์สปรับพื้นฐานอยู่แล้ว เดี๋ยวดูกันหน้างานเลยดีกว่า

เช้าวันที่ 29 ตุลาคม 2019 ผมยืนอยู่หน้าออฟฟิศธนาคารไอซีบีซี ตึกเอ็มโพเรียม มองโลโก้ของบริษัทแล้วฟันธงว่าไม่เคยเห็นมาก่อน เดาว่าเป็นธนาคารเล็กๆของจีน

หลังจากต่อคอมพิวเตอร์เข้ากับโปรเจ็คเตอร์และเตรียมอุปกรณ์ต่างๆ นาฬิกาที่ข้อมือซ้ายของผมแสดงตัวเลข 8:58 เงยหน้าขึ้นพบว่านักเรียนทุกคนพร้อมแล้ว

ผมรู้สึกทึ่งมาก

ทำไมถึงทึ่งน่ะหรือครับ?

เพราะบางบริษัทที่ผมเคยสอน 9:00 ยังไม่มีใครมาสักคน บางที่กว่าจะเริ่มสอนก็ปาไป 9:30

โดยเฉลี่ยแล้วเวลาที่เริ่มสอนจริงๆคือ 9:10 แต่ที่นี่มาก่อนเวลาและเปิดคอมพ์พร้อมอบรมกันทุกคน

พอเริ่มอบรม ผมให้ทุกคนทำแบบทดสอบก่อน ก็พบว่าส่วนใหญ่ทำได้

พอสอนเรื่อง IF, OR, AND ส่วนใหญ่ก็พอทำได้ ตอบคำถามที่ผมถามระหว่างสอนได้

“ไหนคุณดาวว่าพื้นฐานไม่ดีไง?” ผมแอบแปลกใจ

ทุกคนตั้งใจเรียนมาก ตั้งใจคือตั้งใจจริงๆ ฝึกทำตามทุกแบบฝึกหัด ไม่มีลุกเดินไปนอกห้อง ไม่มีหยิบมือถือขึ้นมาดูแม้แต่คนเดียว

ขนาดมีคนนึงจะเข้าห้องน้ำยังขออนุญาตผมก่อนเลย

คิดดู!

สุดยอดวินัย

ที่ประใจมากคือ คำถาม

ปกติแล้วนิสัยคนไทยไม่ค่อยกล้าถาม ด้วยเหตุผลนานา ไม่ว่าจะเป็น กลัวโดนดุ กลัวตอบผิด กลัวคำถามดูไม่เท่

แต่ไม่ใช่กับที่นี่

คำถามมาเป็นระยะตลอดการสอน มีทุกรูปแบบ ตั้งแต่คำถามพื้นฐาน คำถามประยุกต์ คำถามที่ขอให้อธิบายใหม่

ในฐานะผู้สอนแล้วผมชอบคำถามทุกรูปแบบ

ถ้าคำถามนั้นพื้นฐานแสดงผมว่าผมอธิบายไม่เข้าใจ

ถ้าคำถามนั้นประยุกต์ แสดงผมว่าผมกระตุ้นความคิดบางอย่าง

ถ้าคำถามนั้นขอให้อธิบายใหม่ แสดงว่าเมื่อกี๊ผมพูดจาไม่รู้เรื่อง !

คำถามเปรียบเสมือน “ของขวัญ” และผมก็ดีใจที่ได้ของขวัญนั้น

เผลอแป๊ปเดียวที่ข้อมือซ้ายเผยตัวเลข 10:30 ผมจึงให้ทุกคนเบรก

“เบรกแล้วหรือนี่ เหมือนเพิ่งเริ่มเรียนเมื่อกี๊เอง” นักเรียนแถวหลังโพล่งขึ้นมา

“สนุกไหมคะทุกคน” คุณดาวพูดยิ้มๆ

ผมก็ยิ้มตามไปด้วย ^___^

ช่วงพักเที่ยงผมได้คุยกับนักเรียน จึงรวบรวมความกล้าถามว่า ธนาคาร ICBC ที่เมืองจีนเป็นอย่างไร (ก็คนมันไม่รู้จักนี่นา)

“ธนาคาร ICBC เป็นของรัฐบาลจีน เป็นธนาคารที่ใหญ่ที่สุดในประเทศจีนค่ะ”

“ถ้าดูที่สินทรัพย์ ธนาคารเรามีสินทรัพย์มากที่สุดในโลก”

“หา !!”

“นี่เราไปอยู่หลังเขาโงลังกั๋งมาหรือเปล่าเนี่ย ทำไมไม่เคยได้ยินชื่อธนาคารนี้”

“คนทั่วไปไม่ค่อยรู้จักธนาคาร ICBC ค่ะ ส่วนใหญ่เราทำธุรกิจแบบ B-to-B หรือ B-to-G” นักเรียนตอบยิ้มๆ คล้ายเดาสิ่งที่ผมคิด

“พนักงานที่นี่มีคนไทยครึ่งนึง อีกครึ่งนึงเป็นคนจีน”

“ที่นี่เราทำงานกันเป็น calendar day ไม่ใช่ working day หมายความว่า ถ้างานชิ้นนี้ต้องส่งภายใน 3 วัน ก็ต้อง 3 วันเสร็จ แม้ว่าวันที่ 3 จะเป็นวันอาทิตย์ก็ตาม”

“คนจีนเค้าไม่สนใจวันหยุด ถ้าตรงกำหนดส่งก็ต้องส่งให้ทัน จะเป็นปีใหม่ ตรุษจีน คริสต์มาส ก็ต้องส่ง”

“คนจีนขยันมาก ทำงานกันดึกดื่น เสาร์-อาทิตย์ก็ทำงาน ยิ่งบางคนไม่มีครอบครัว เสาร์-อาทิตย์ไม่รู้จะไปไหน ก็มาทำงานที่ออฟฟิศ”

“คนจีนรุ่นใหม่เก่งมากเลยค่ะ ทั้งความสามารถ ภาษา ความตรงต่อเวลา ทักษะคอมพิวเตอร์”

“คนจีนที่นี่อยู่กันยาว บางคนอยู่กับองค์กรมานาน”

“ทำไมเค้าถึงอยู่นานล่ะครับ ผมมีเพื่อนคนจีน เล่าให้ฟังว่าคนจีนเปลี่ยนงานค่อนข้างบ่อย เพราะเศรษฐกิจกำลังเติบโต หางานไม่ยาก แถมเป็นการอัพเงินเดือนทางลัดด้วย”

“คนจีนที่ทำงานที่นี่ได้ต้องผ่านการแข่งขันสูงมากค่ะ เพราะสวัสดิการดี จึงต้องแย่งกันเข้า อัตราการแข่งขันประมาณ 1000:1”

“หา !!!” คราวนี้ผมร้องเสียงหลงเลย

ช่วงบ่ายเราเริ่มเรียนกันบ่ายโมงตรงเป๊ะ และก็เหมือนช่วงเช้า ตั้งใจเรียนทุกคน ไม่มีลุกเดินไปมาเลยสักคนเดียว

การสอนที่นี่เหมือนมี “มวลสาร” บางอย่าง

อธิบายไม่ค่อยถูก คล้ายมีมวลสารเชื่อมต่อผมกับทุกคน

จริงๆแล้ววันนั้นร่างกายผมไม่พร้อม เพราะคืนก่อนลูกชายวัยหนึ่งขวบไม่สบาย ผมแทบไม่ได้นอน (ภรรยาผมไม่ได้นอนยิ่งกว่า)

อาจเป็นเพราะมวลสารนี้แหละ ที่ทำให้บรรยากาศการสอนดีมาก เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว

เผลอแป๊ปเดียวก็ 17:00 แต่ยังสอนไม่จบ

“ผมขอสอนเกินเวลา 20 นาทีได้ไหมครับ แต่ถ้าท่านใดติดธุระก็กลับก่อนได้เลยนะครับ ผมผิดเองที่ไม่รักษาเวลา”

“ไม่เป็นไรค่ะอาจารย์ ที่นี่เราเลิกงานกันดึกอยู่แล้วค่ะ” นักเรียนตอบยิ้มๆ

ช่วงท้ายมีการมอบของที่ระลึกให้ด้วย อันที่จริงผมได้รับค่าตอบแทนวิทยากรอยู่แล้ว แต่ก็ยังมีของที่ระลึกมอบให้ ขอบคุณมากๆครับ

“อาจารย์ได้ของที่ระลึกแล้ว ไม่ต้องรับเช็คก็ได้ใช่ไหมคะ” นักเรียนถามแบบยิ้มๆ

ผมก็ยิ้มกลับ กลัวเค้าเอาจริง ^^

“วันนี้ขอบคุณอาจารย์มากนะคะ ทุกคนชอบการสอนมาก” คือข้อความที่คุณดาวอินบ็อกซ์มาทัก

“พื้นฐานเราไม่ค่อยดี เลยติวกันก่อนเรียนจริง กลัวคุณบิวเซ็งที่นักเรียนตามไม่ทัน”

เฮ้ย! มีติวก่อนอบรมด้วยหรือนี่ !!

มิน่า ตอนแรกบอกพื้นฐานไม่ดี แต่ตอนเรียนไม่เห็นมีปัญหา ที่แท้แอบติวกันก่อนนี่เอง

สุดยอดมากๆครับ ^__^

วินัย

ความตั้งใจ

ความตรงต่อเวลา

คำถาม

มวลสาร

ความเป็นกันเอง

คือ “รูปร่างหน้าตา” ของการอบรมที่ดีในมุมมองของผม

แล้วของคุณล่ะครับ มีรูปร่างหน้าตาอย่างไร

ขอบคุณธนาคารไอซีบีซีที่ให้เกียรติเชิญผมเป็นวิทยากร ผมประทับใจนักเรียนทุกคนมากๆครับ ^__^