歌尽桃花 #1
ลำนำดอกท้อ เล่ม 1
靡宝, หมี่เปา, อาจือ (Translator)
- Genres China
436 pages, Paperback
Published January 1, 2018
About the author
靡宝
12 books2 followersRatings & Reviews
Friends & Following
Community Reviews
เพียงแต่ มันก็ยังสร้างความอยากรู้อยู่ดีว่า จะดำเนินเรื่องไปทางไหน
เป็นเล่มที่ไม่ต้องเดา พอผู้ชายออกหลายคน ก็กำหนดชะตาฟ้ามาเลย จะได้เป็นของใคร
แต่ก็อ่านได้ สร้างเรื่องได้น่าติดตามดี ตัวละครน่ารัก นางเอกดูเป็นหญิงตลกดี หน้าตางั้น แต่ได้ทุกผู้จริงๆ
ส่วนพวกสวยๆ ก็นกไปนะคะ
นี่ถ้าทุกสิ่งไม่ใช่เรื่องที่เดาง่ายขนาดนี้ ก็ว่าจะให้ 5 ดาวนะ.. แต่ มันง่ายไปจริงๆ
เล่มนี้ตอนแรกก็อ่านไปงงนิดนึง ต้องปรับตัวกับชื่อตัวละครสักพัก อันนี้ส่วนตัวนะคะ ฮา เล่มนี้ก็จะออกแนวอ่านได้เพลินๆ นางเอกเราถึงหน้าตาจะธรรมดา แต่ผู้ชายชอบนางเยอะเลยทีเดียว น่าจะเป็นเพราะตัวนางเอกเองมีบุคลิกที่ธรรมชาติ ไม่เหมือนหญิงโบราณทั่วไปนั่นเอง
อ่านได้เพลินๆ ไม่รู้สึกว่าอ่านแล้ววางไม่ลง ส่วนตัวรู้สึกว่าเล่มแรก ค่อนข้างเอื่อยไปหน่อย
แต่แบบมันก็เออ ใช้ได้อ่านเพลินๆ
นางเอกมีความตลกในเส้นเลือดมาก
บางฉากก็ขำนะ พูดถึงหนังเรื่องอื่นตลอด ถ้าเคยดูก็ตลกดี
แต่ถ้าไม่ก็เกาหัวหน่อยอะไรวะ 55555
แถมยังหัวสมัยใหม่ มีความเฟมินิสต์หน่อยๆ
อย่างหลวงจีน นางเรียกพระแก่อะ 555555555
หรือตอนหนีออกจากบ้าน โกหกพ่อบ้านว่าเสียตัวละ
มีเรียกคนอื่นท่านพี่อีก กุจะบ้า ตล๊กกก
ยิ่งบทกับพี่รองนะ โคตรจะโบ๊ะบ๊ะ
ตบมุกกันเกรียวกราว
และเหมือนนางเอกจะมีผู้ชายมาข้องแวะเยอะ เหมือนจะฮาเร็ม
แต่เค้าไม่ได้มาชอบจ้ะ เค้ามาจีบคนอื่น มาจีบพี่สาวกันหมด โอยย
ตอนแรกอ่านไปเดาไม่ถูกว่าใครจะเป็นพระเอก
เพราะเคมีมันมีแต่กับพี่รอง ไอ้เราก็บ้าน่า incst หรอ!!!!
แต่ที่เรางงคือ เปิดเรื่องตอนที่นางเอกฟื้นขึ้นมาแล้ว แบอกว่าตัวเองฝันว่ามีชีวิตในโลกหนึ่งจนตาย แต่ตอนที่ดำเนินเรื่องในโลกนั้นกลับบอกว่า มีวิญญาณมาเกิดแทนนางเอกแล้ว แล้วก็ทำให้มองเห็นอนาคตของพี่ข้างบ้านนางเอกว่าแต่งงานมีลูกแล้ว เหมือนจะให้นางเอกตัดใจ คืออะไร ใส่เนื้อเรื่องส่วนนี้มาเพื่อบอกว่าให้นางเอกเปิดใจอีกครั้งเหรอ...?
เราชอบพระเอกนะ ยิ่งตอนแรกๆ เราว่าเค้าเป็นผู้ชายที่ดูน่าค้นหาดี แต่แอบสงสารพระรองอะ เราคิดว่าคนนี้อาจจะเป็นพระเอกด้วยซ้ำ
ช่วงแรกๆ คนเขียนเขียนให้เราลงเรือหลายแคมมากจ้า ใจนึงก็อยากเชียร์พระเอก ใจนึงก็อยากเชียร์พระรอง ใจนึงก็อยากให้พระรองสมหวังกับพี่นางเอก
เล่มแรก นางเอกยังพอมีเหตุมีผล ไม่งี่เง่า
ดูเป็นหมอที่น่านับถือ นะ เล่มนี้ให้ 4/5 ไปเลย ชอบเล่ม 1 สนุกดี
แต่เล่มสองเนี่ย พระนางเริ่มรู้ใจกันละ เริ่มดราม่า คือมีสาวที่เป็นลูกสาวแม่ทัพ มาชอบพระเอก คิดอยากจะแต่งให้พระเอก
ส่วนนางเอกก็เริ่มอยู่ไม่สุข เริ่มงี้เง่าตามสาวยุคใหม่ที่กลับไปเกิดในยุคโบราณ คืออยากมีผัวเดียวเมียเดียว ไม่อยากปันสามีกับใคร พระเอกก็ตามใจสุดไรสุด รักมาก แต่ก็ทำไรไม่ได้มากเพราะต้องการกำลังพลจากสาวคนนั้นที่เป็นลูกแม่ทัพ
สุดท้ายก็ได้แต่งเข้าไปในวังหลัง นางก็กะว่าจะเป็นฮองเฮา แต่พระเอกก็กันตำแหน่งนี้ให้นางเอกไว้
คือเราไม่ชอบนางเอกมากๆๆๆๆ ในเล่มนี้ นางเอกมันบังเอิญได้รับพิษจากพระเอกตอนช่วยขับพิษให้พระเอก ก็ไมม่่ยอมบอกพระเอก หนีออกไปเหมือนไม่อยากเป็นฮองเฮา แต่ก็กันท่าไว้ คออยเขียนขดหมายมาหาพระเอก กันท่า ยื้อพระเอก ไม่ให้พระเอกเปิดใจหาคนใหม่ คอยคิดถึงตัวเองในวัง ขณะที่ตัวเองเที่ยวเล่นนอกวังสบายใจเฉิบ แล้วหายาถอนพิษไปเรื่อยๆ
ฉันอยาจะด่าว่า อิิิควายย!
ถ้าแกหายาถอนพิษไม่เจอ แล้วตายไป ให้คิดถึงคนรอที่อยู่ข้างหลังเหรอ พระเอกล่ะ ที่รออยู่น่ะ
อิควาย เห็นแก่ตัว
ฉันไม่อยากให้พรระเอกดีๆแบบนั้นมาจมปลักกับคนเหห็นแก่ตัวแบบนี้เลย
แต่ว่าเค้าก็รักกันดีนั่นแหละ
แต่แบบ มันทิ้ง ผช ไป ตั้ง 3ปี ทำเหมือนผชคนนั้นไม่มีค่า อยากไปก็ไป คิดว่าพระเอกไม่มีหัวใจเหรอ เรืื่องราววมัันมองแต่มุมนางเอก แต่มันไม่มองมุมพระเอกที่เป็นคนรอคอย มาตั้ง3ปี
แล้วก็เราโกรธพระรองอย่างนึง ตรงที่จดหมายที่พระนางเขียนโต้ตอบกัน นางเอกเขียนไปหาพระเอกได้ แต่จดหมายที่พระเอกเขียนไปหานางเอก ไม่ส่งไปให้นางเอก รู้ว่าอยากให้ทั้งสองคนตัดใจจากกัน แต่พระรองนี่ก็แอบเห็นแก่ตัวจังนะ
เรื่องนี้ ค่อยข้างเรียล เพราะเผยธาตุแท้ความเห็นแก่ตัวไม่เว้นแม่แต่พระเอก พระรอง นางเอก แต่พระเอกนี่น่าสงสารนะ เมียเก่าก็คลอดลูกตาย พอจะมีเมียใหม่ เมียใหม่ก็หนีหายไป ให้รอแล้วรอเล่า แต่สุดท้ายนางเอกก็กลับมาเป็นฮองเฮา แล้วก็ครองรักกัน มีลูกด้วยกัน 3 คน ก่อนจะตายไป แล้วกลับเข้าร่างเดิม
คือ ร่างเดิม??
ร่างเดิมที่ควรจะมีวิญญาณดวงใหม่มาเกิดแล้วนี่ งงในงง
ช่างเถอะ สงสัยเทวดา ทำงานแก้ไขงานดีแล้ว
เอาล่ะต่อ
พอเข้าร่างเดิมก็ไปเป็น นศ .แพทย์แผนจีน ปี 3 เข้าเรียนคลาสสมุนไพร แล้วก็ได้เจอคนๆนึงหน้าคล้ายพระเอกที่เป็นหลานชายของอาจารย์ แล้วที่มาบรรยายแทน
แ���้วก็ตัดจบ คือไร
what da ..ค้างที่สุดด ค้างมาก แล้วไงต่อ คือมันควรมีตอนพิเศษมั้ยเธอ แต่นี่ไม่มีไรเลย จบเลย แบบนั้นแหละ what!!!
เล่มสองให้ไป 3/5 จ่ะ
อ่านได้ สนุกดี ไม่เสียดายเวลา แต่ไม่ได้ขึ้นหิ้ง
ลำนำดอกท้อ ถือว่าเป็นงานแนวย้อนภพชาติอีกเหมือนเคย การย้อนกลับเข้าไปยังภพอดีตแรกเริ่มก็เหมือนกับการไปแบบชั่วครู่ชั่วยามแต่เอาเข้าจริงแล้วก็กลับใช้เวลานานเพราะมันมีข้อผิดพลาดหลายๆ อย่าง แน่นอนนางเอกก็จะต้องจัดการปรับเปลี่ยนตัวเองเพื่อรับมือกับสถานการณ์ตรงหน้าให้ได้อย่างเหมาะสมและดีที่สุด
เล่ม 1 .... เป็นการบอกเล่าเรื่องราวของนางเอกที่ทะลุมิติมายังอดีตและการเข้ามาใช้ร่างของลูกสาวคนเล็กของตระกูลราชครูที่เกี่ยวข้องกับการเมืองอย่างใกล้ชิด พิเศษมานิดหน่อยก็เข้ามาสิงร่างของเด็กสาวที่ค่อนข้างจะอับทึบปัญญาตามที่ชาวบ้านเค้าว่ากัน แต่พอนางเข้ามาใช้ร่างก็ดันเปลี่ยนรูปแบบความเป็นเด็กสาวไปอย่างสิ้นเชิง นั่นคือ ปากเก่ง พูดรู้เรื่อง เรียกว่าพลิกนิสัยกันเลยทีเดียว แล้วจังหวะที่ตัวเองหายจากอาการป่วยก็มาเจอกับคนๆ หนึ่งที่เรียกว่าไม่ใช่พี่ก็เหมือนพี่ จะเรียกว่าพี่เค้าก็ไม่ใช่พี่ แต่กลับเป็นชายหนุ่มที่ใครๆ ต่างก็คาดไม่ถึง เรื่องราวเล่มแรกก็เลยเป็นการบอกเล่าถึงที่มาที่ไปของแต่ละคนออกมาแบบเรื่อยๆ ซึ่งมันไม่มีความพีคสุดกู่แต่มันเป็นแนวอ่านแล้วเรียบๆ เรื่อยๆ ผสมความสนุกตลกในภาษาที่คนเขียนคนแปลเลือกใช้ เพราะแม้ว่านางเอกจะทะลุเข้าไปยังอดีตย้อนยุคปังแต่ความคิดอ่านมันก็คือคนร่วมสมัยนี่เองล่ะค่ะมันเลยฮาได้กับความคิดของนางเอกอย่างห้ามไม่ได้
.
นางเอกประสบอุบัติเหตุสลบไป ระหว่างนั้นเธอใช้ชีวิตเป็นคุณหนูสี่สกุลเซี่ย ผู้เคยสติไม่ดีแต่ตอนนี้กลายเป็นคนเก่งด้านการแพทย์ และต่อมาก็เข้าไปพัวพันกับศึกชิงบัลลังก์
.
เรื่องนี้อาจแบ่งได้เป็นเฟสๆ ช่วงแรกคล้ายนิยายจีนข้ามมิติ/แมรี่ซูที่เราคุ้นชิน ใช้ฉากในตระกูลใหญ่ ตัวเอกเก่งกาจให้เราเอาใจช่วยและคอยลุ้นว่าเธอจะลงเอยกับหนุ่มไหน (แนะนำว่าอย่าอ่านโปรยปก จะได้ความลุ้นเพิ่มขึ้นเยอะ)
.
พอเรื่องรักลงตัว รู้ละว่าใครคู่ใคร ก็เริ่มเข้าโหมดเอาใจช่วยพระเอก ที่มีภูมิหลังซับซ้อนและเป้าหมายยิ่งใหญ่ ฉากในเรื่องเริ่มเปิดกว้างสู่โลกภายนอก ตัวละครมากมายตบเท้าเข้าฉาก เนื้อเรื่องค่อยๆ เข้มข้นเพิ่มระดับสมจริงให้ตัวเอกประสบกับปัญหาโน่นนี่ตลอด
.
คนแต่งพยายามแทรกฉากของคู่รักไว้เป็นระยะๆ ให้คนอ่านรับรู้ถึงความรักความผูกพันแน่นหนา เพื่อปูเข้าสู่ดราม่าเล่มสองที่สุดท้ายตัวเอกก็ต้องแยกทางกัน
..โดยส่วนตัวแล้ว เราชอบปมปัญหาตรงส่วนนี้นะ เมื่อนางเอกฟันฝ่าอุปสรรคกับพระเอกมาตลอด แต่พอใกล้ถึงเส้นชัย ก็มีคนที่ดูดีมีความคู่ควรกว่าโผล่มา คนรอบข้างก็พยักหน้าให้คนใหม่มาเคียงคู่พระเอก นางเอกเลยต้องปลีกตัวจากมา แต่ก็แอบกั๊กที่ไว้เนียนๆ แบบรอวัดใจกัน และตรงจุดนี้ก็ไม่ใช่ว่าเธอเล่นตัว คนแต่งใส่เหตุผลไว้แล้วว่าทำไมเธอต้องปลีกตัวมา
.
ชอบดีเทลความผูกพันระหว่างคู่พระนาง ที่ผ่านอะไรมาด้วยกันหลายอย่าง คือไม่ใช่แค่รักแต่มากกว่านั้น
เหมือนจะขาดกันไม่ได้ ตัวนางเอกเป็นคนที่มีความสามารถทางการแพทย์และก็สามารถนำตรงนั้นมาช่วยพระเอกได้ คู่นี้ค่อนข้างลงตัว จะติดที่นางเอกรักอิสระมากไปหน่อย
เรื่องนี้เป็นแนวทะลุมิติย้อนยุคค่ะ แต่ก็มีความต่างบางประการที่ผู้เขียนบอกไว้ตั้งแต่ต้นเรื่องเลย เมื่อนางเอกย้อนยุคไป นางจึงเป็นผู้เล่าเรื่องโดยใช้สรรพนาม “ฉัน” ภาษาที่ใช้ตอนเล่าบรรยายเป็นภาษายุคปัจจุบัน ในขณะที่ภาษาที่ตัวละครคุยกันเป็นไปตามยุคสมัย แต่ก็ไม่สันสนนะคะ กลับให้ความรู้สึกแปลกใหม่ ขำ ๆ ตามอารมณ์จิกกัดของผู้เล่า รู้สึกอ่านง่ายและเป็นกันเองดีค่ะ
โทนอารมณ์ของเรื่องเป็นแนวอ่านสบาย ไม่เครียด ไม่เบาโหวง จัดว่ากำลังพอดี มีสอดแทรกแนวคิดต่าง ๆ ไว้อย่างแนบเนียนพอสมควร เช่น แนวคิดเกี่ยวกับบทบาทของสตรี แนวคิดด้านการปกครอง อ่านผ่าน ๆ ไปก็สนุก อ่านแบบเก็บเอามาคิดก็ยิ่งจะดี
แม้จะอ่านไปขำไป แต่เราก็มีข้อติดขัดเล็กน้อยในช่วงกลาง ๆ ค่อนไปทางท้ายเล่มค่ะ เนื่องจากเรื่องราวเริ่มมีความยืดเยื้อ และอาจจะเริ่มชินกับนานาสารพันมุกแล้วด้วย แต่ก็ไม่ถึงขั้นเสียหายอะไร ยิ่งช่วงบทสุดท้ายของเรื่องกลับมาดึงดูดความสนใจได้แบบเต็มร้อย โดยรวมแล้วจึงจัดว่าอ่านสนุก มีความสุขที่ได้อ่านค่ะ :)